Urządzenie do gier Nintendo może działać jak tradycyjna konsola domowa, tablet lub przenośna konsola do gier z miniaturowym joystickiem. Dla graczy niepełnosprawnych Nintendo Switch również nastręcza wielu problemów, jak każda inna konsola. Jednak niektórzy z młodych graczy wymyślają własne sposoby radzenia sobie z wyzwaniami związanymi z używaniem urządzeń nieprzeznaczonych do ich potrzeb. Przeprowadzono wywiad z młodymi niepełnosprawnymi osobami, aby dowiedzieć się o ich codziennych nawykach grania. Gracze biorący udział w badaniu żyli z różnymi schorzeniami, w tym z chorobami mięśni, porażeniem mózgowym i zespołem Aspergera, które często utrudniają lub zakłócają współzawodnictwo. Wiele gier wymaga od użytkowników szybkiego i wielokrotnego naciskania przycisków na kontrolerach. Intensywnie powtarzane czynności mogą być trudne do wykonania dla osób z chorobą mięśni, uniemożliwiając im kontynuowanie tych gier. Sama szybkość niektórych gier może być kolejnym problemem, a także mnóstwo informacji, które zawierają. Gracze starali się działać strategicznie, aby rozwiązać te problemy. Niektóre gry były od samego początku odrzucone i uznane jako zbyt szybkie czy zawierające zbyt wiele trudnych etapów. Przy innych potrzebna była pomoc przyjaciela lub asystenta, który wykonał najtrudniejsze zadania.

Aby zyskać trochę niezależności młodzi gracze zaczęli tworzyć własne wersje kontrolerów, dostosowanych do swoich potrzeb. Pierwszy gracz, który jest sparaliżowany od szyi w dół wynalazł nową miękką klawiaturę, która pozwoliła mu nadążyć za szybkością swoich ulubionych gier. Klawiatura miękka to klawiatura ekranowa, która zastępuje klawiaturę sprzętową klikalnym obrazem na wyświetlaczu. Łącząc to z myszą, która przekłada ruchy głowy użytkownika na konkretne ruchy wskaźnika myszy, mógł używać tej miękkiej klawiatury do sterowania grą. Na przykład, programując komputer tak, aby odczytywał jedno kliknięcie myszy jako 15 z normalnej, mógł utrzymać tempo w grach i nadążać za innymi graczami.

Inny gracz przebudował kontroler swojej konsoli, aby mógł nią sterować stopami. Zamiast trzymać kontroler w dłoniach, użył zestawu dużych przycisków rozłożonych na podłodze. W ten sposób uniknął problemów spowodowanych przez mimowolne skurcze mięśni (spastyczność) jego ciała. Skurcze te mogą powodować nagłą sztywność lub ucisk, szczególnie w obrębie górnej części ciała. Dlatego łatwiej było mu kontrolować grę stopami niż rękami.

Niepełnosprawni gracze twierdzą, że gry są dla nich niezwykle potrzebne. Stanowią swego rodzaju bezpieczną przystań, która pomogła im zarządzać codziennym życiem i wyzwaniami. Sprawiają również wiele przyjemności. Cała fabuła i to w jaki sposób zachowują się postacie, choć na chwilę odciągają od zmartwień i trudności dnia codziennego. Dobrze zaprojektowany wszechświat w grze może być szczególnie atrakcyjny, gdy niepełnosprawność stwarza problemy w prawdziwym życiu. Niektórzy zawodnicy twierdzą nawet, że grę wideo można postrzegać jako metaforę życia pełnego codziennych walk. Gry nieustannie przypominają, że trzeba walczyć, aby odnieść sukces.
Pomimo większej dostępności dla użytkownika, takiej jak, dostosowywanie poziomu trudności, czy szybkości, osoby niepełnosprawne mają spory problem podczas rywalizacji ze sprawną osobą. Nie są w stanie w pełni wykorzystywać swoich mocnych stron, ponieważ muszą zmagać się z niedostosowanym kontrolerem. Na szczęście są wśród nas młodzi twórcy, którzy dzielą się swoją wiedzą, a tym samym ułatwiają innym granie.